Imię: Dawid Nazwisko: Glat

„Bardzo przystojny, kręte włosy, żyd.[owskie] oczy, mimo to nie brano go za Żyda.” Rodzice, młodszy brat i starszy brat, żonaty – zginęli w czasie akcji wysiedlenia getta.

W grudniu 1941 opuszcza getto, ma aryjskie papiery. Mieszka na Pradze, wspiera go Volksdeutschka, Gertrude Hoh, która wie o jego żydowskim pochodzeniu. Poznali się przy pracy w N.S.W. (Nationalsozialistische Volksvohlfahrt, Narodowosocjalistyczna Ludowa Opieka Społeczna). Początkowo Dawid mieszka i stołuje się u Gertrude za darmo, po uzyskaniu meldunku dostaje się do getta bez przepustki, zajmuje się handlem. Wielokrotnie szantażowany i zatrzymywany przez szmalcowników.

W 1942 w czasie wyrabiania Kennkarty wyjeżdża z Warszawy, gdzie nasilają się łapanki. Zajmuje się naprawą zegarów. Jedzie w kierunku Brześcia. W Skokach zatrzymuje go policja ukraińska, chcą sprawdzić, czy jest Żydem. Zadowalają się okupem, puszczają go wolno. W okolicy ponownie go aresztują i zwalniają.

Wraca do Warszawy odebrać kennkartę, chce się spotkać z rodzicami w getcie, ale brat przez znajomego ostrzega go, żeby się tam nie pojawiał. Dawid dowiaduje się też, że ojciec został wywieziony w czasie pierwszej akcji likwidacyjnej. W drugiej akcji zabierają matkę Dawida, w trzeciej – brata.

W mieszkaniu dokucza mu sublokatorka – złodziejka. Gospodyni każe jej się wyprowadzić, ale sublokatorka grozi zadenuncjowaniem Dawida, który w tej sytuacji 16 marca 1943 ponownie wyjeżdża na Białoruś, przeprawia się za Bug i naprawia zegary po wsiach. Zostaje przypadkowo aresztowany i 31.07. 1943 wywieziony na Majdanek, gdzie pracuje jako Polak. 6 kwietnia 1944 zostaje przewieziony do Oświęcimia. 30.12. 1944 z powodu zbliżającego się frontu ewakuowany jest do obozu na Śląsku, dalej przenoszony jest do kolejnych obozów i ostatecznie do podobozu Dachau w Allach, wyzwolonym przez armię amerykańską 30.04.1944.