Imię: Władysław Nazwisko: Dunin-Wąsowicz

  • NIE
  • Mężczyzna
  • Władysław
  • Dunin-Wąsowicz
  • 1877-11-30
  • 1877. 11.30 Bołszowice
  • Tak
  • Z Warszawy
  • Żoliborz
  • Żoliborz Dziennikarski
  • Polak
  • wyższe
  • na powierzchni
  • inne zagrożenie

  • Sąsiad i bliski przyjaciel Bronisława Bakala, dziennikarza, który w czasie okupacji ukrywa w swoim mieszkaniu Żydów. Władysław Dunin-Wąsowicz przysyła Bakalowi sześciu młodych Żydów, którzy uciekli z getta kanałami. Bakal chce ich skierować do swojego brata Jana, na Nowogrodzką, sam nie ma możliwości, by ukryć sześć osób. Władysław Dunin-Wąsowicz znajduje im jednak inne lokum.

  • Hotel Polski, powstanie w getcie
  • działania Polaków, konspiracja, mieszkaniowe, pomoc, życie prywatne/życie codzienne
  • atmosfera, gospodarze, inna pomoc, konspiracja polska, kontakty z innymi Żydami, pomoc jednorazowa, pomoc lokalowa, znajomi

  • Władysław Dunin-Wąsowicz – oficer Legionów, major Wojska Polskiego, dziennikarz, społecznik. Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Lwowskim. W czasie okupacji aktywnie pomaga Żydom. Jego żona Janina prowadzi stołówkę RGO na Czarnieckiego; obaj synowie, Marek i Krzysztof działają w konspiracji. Po denuncjacji rodzina jest więziona na Pawiaku, a synowie zostają wywiezieni do obozu Stutthof. Władysław umiera w 1950 roku.

  • Str. 15 – 17