Imię: Jadwiga Nazwisko: Chomicz

  • NIE
  • Jadwiga
  • Chomicz
  • Z Warszawy
  • Polak
  • Jadwiga Chomicz pomogła znaleźć mieszkanie u swojej znajomej p. Krajewskiej dla Marii i Annie Rajbenbach, gdy musiały opuścić lokal inż. Kalinowskiego z powodu zagrożenia.
    Z zawodu nauczycielka, ukrywała u siebie 7 Żydów. Jedni z nich płacili za pokój, inni zaś, nie mając pieniędzy, mieszkali za darmo. Żyła bardzo skromnie, razem z chorą siostrą. Siostry Rajbenbach przychodziły do niej, ponieważ mieszkali u niej ich znajomi.
    Pewnego dnia, w wyniku denuncjacji, w mieszkaniu zjawiło się Gestapo. Kilku Żydów zdołało się ukryć, 4 jednak zostało aresztowanych i zamordowanych. Pani Chomicz była bardzo nieszczęśliwa. nazajutrz agent przyniósł jej list od adwokata Jakubowicza, który z żoną również mieszkał u niej i był jedną z osób aresztowanych przez Gestapo, zawierający prośbę o 10 000 zł na okup. Pani Chomicz byłą osobą niezamożną, zebrała tę sumę, pożyczając pieniądze od znajomych. "Wiedziałam, że to są pieniądze stracone, i że ci biedni ludzie też są straceni. Ale do końca życia robiłabym sobie wyrzuty, gdybym nie spełniła tego życzenia dra Jakubowicza, chociaż jestem przekonana, że ten list pisał pod przymusem."

  • Relacja Marii Rajbenbach (Janiny Kapcińskiej) w „Ten jest z ojczyzny mojej”.

  • 410- 412