Imię: Alina Nazwisko: Brodzka-Wald

Alina Brodzka wychowywała się w rodzinie niereligijnej, była ochrzczona i miała oryginalną polską metrykę. Matka była Rosjanką, ojciec polskim Żydem. Miała brata Jana. Chodziła do szkoły im. Kr. Anny Wazówny. Była to szkoła przy zborze ewangelickim, o dobrej renomie. We wrześniu 1939 r., podczas bombardowania Warszawy, ukrywała się z rodzicami i krewnymi w piwnicy domu Koszykowa 39, kiedy spadła bomba na dom. Wszyscy ludzie zgromadzeni w innych piwnicach tego domu, zginęli. Ocalała tylko piwnica w której się ukrywała, było w niej 15 osób. Zostali odkopani po 2 dobach. W getcie mieszkali u dziadków Brodzkich na Orlej. 23 lipca 1942 r. Alina, sama, wyszła z getta i poszła pod wskazany adres do pani Jadwigi Bieleckiej na ul. Raszyńską. Bielecka zaprowadziła Alinę na Hożą do Sióstr Rodziny Marii. Tam Alina spędziła 2 tyg., ponieważ była chora, a później Stella Niemierko zaprowadziła ją na spotkanie z matką, która zdążyła już wyjść z getta i miała dokumenty aryjskie na nazwisko Trawińska. Matka oddała Alinę do internatu przy klasztorze Sióstr Zmartwychwstanek na Mokotowską 55, gdzie Alina miała mieszkać, i zapisała ją do szkoły im. Wołoskiej na Pięknej 28. W internacie była dobra atmosfera, opiekuńcze siostry. Tam Alina mieszkała do końca powstania warszawskiego. W czasie powstania w internacie był szpital i dziewczynki pomagały przy chorych. Po zakończeniu powstania, razem z siostrami trafiły do Pruszkowa. Z Pruszkowa, najmłodsze dziewczynki zostały przez siostry wysłane do Częstochowy, do klasztoru Zmartwychwstanek. W listopadzie 1944 r., odnalazła Alinę matka i zabrała do Prząsławia k/Jędrzejowa, gdzie mieszkała w chałupie p. Maludińskich. Obie doczekały wyzwolenia. Po wyzwoleniu spotkały brata, bratowa i bratanka i wszyscy wrócili do Warszawy.