Imię: NN Nazwisko: Borensztejn

Żyd, ukrywający się po aryjskiej stronie w Warszawie. Jego siostra, Szwarcowa, opowiada o nim w domu Walterów. Borensztejn nie ma się gdzie podziać. Płaci 50 złotych dziennie za możliwość przespania kilku godzin u prostytutki. Córka Borensztejna, Celinka, ukrywa się u dozorcy, który ostrzega, że Celinkę ma na oku oficer polski, „jakiś degenerat”, „który miał do niej pociąg płciowy.” Walterowa zabiera Celinkę od dozorcy; przechowuje ją przez jakiś czas u siebie, potem umieszcza ją bezpiecznie u sióstr zakonnych, terezjanek, w Otwocku. Po wojnie Walterowa pomaga ojcu odzyskać dziecko; „pomogła również finansowo, aby odzyskać dziecko”.

Po wojnie Borensztejn otrzymuje stanowisko kontrolera „na 17 powiatów, w olsztyńskim”. Spotyka Rachelę Hönigman w Zatrzebiu. Opowiada o swojej pracy, zapowiada, że nie da Racheli pracować. Dużo jeździ w związku z pracą, traci nogi po wypadku i umiera w Młeni (chodzi prawdopodobnie o Mełno).