Relacja 301-6452 w Archiwum ŻIH

Syn Jakuba Motyla i Róży z domu Piotrowskiej. Wysoki blondyn z niebieskimi oczami. Przebywał w getcie gostynińskim około 2 lat, z rodzicami, bratem i siostrą, a później postanowił wydostać się. Został złapany po stronie aryjskiej i wywieziony do obozu koło Inowrocławia. Po miesiącu uciekł z obozu, został postrzelony w rękę. Wrócił do Gostynina, gdzie właśnie likwidowano getto. Ojciec został wywieziony do Konina, a później do Oświęcimia, gdzie zginął. Matkę z bratem wywieziono do Chełmna. Leon, dzięki pomocy pani Grieblińskiej, ukrywał się przez jakiś czas w piwnicy. W styczniu 1943 r. wszedł do getta warszawskiego. Zatrudnił się w szopie szczotkarskim. W czasie końcowej likwidacji getta ukrywał się w beczce na strychu na Franciszkańskiej. 17 kwietnia udało mu się wydostać się z getta. Schronił się u pani Stańczak, która pomogła mu załatwić dokumenty i znaleźć miejsce w Miłosnej (Stara Miłosna?) u pp. Redlińskich. Mieszkał tam do stycznia 1944 r. Utrzymywał się z wyrabiania i sprzedaży obuwia sznurkowego. Dostał ostrzeżenie, że został rozpoznany jako Żyd. Uciekł do Wołomina, później do Mińska Mazowieckiego. W Mińsku mieszkał w piwnicy u notariusza Hertza na ul. Warszawskiej. Tam doczekał wyzwolenia.

Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
secretary@jhi.pl
www.jhi.pl