Wsteczny meldunek - aby go uzyskać, należało z...

  • NO
  • Wsteczny meldunek - aby go uzyskać, należało zdobyć dowód, że było się meldowanym w Warszawie przed kwietniem/majem 1942 (data wprowadzenia zarządzenia, że osoby spoza Warszawy mogą się meldować tylko na miesiąc). W tym celu jakiś administrator musiał wpisać daną osobę do swojej książki meldunkowej odpowiednio wcześniej. Poza tym należało odpowiedni zameldunek zrobić w ewidencji.

  • 1942-04-00
  • administrative
  • with Aryan documents
  • Autorka rozpoczęła pisanie 5 stycznia 1944 roku, a ostatni wpis pochodzi z 14 stycznia 1945 roku. Dziennik zapisany został w dziesięciu zwykłych, szkolnych zeszytach w kratkę. Powstawał nieregularnie. Bermanowa sięgała po pióro zapewne tylko wtedy, gdy znalazła wolną chwilę i kiedy starczało jej siły.
    Kolejne zapisy, skrupulatnie datowane, prowadzone w języku polskim powstawały najpierw w okupowanej Warszawie ("w ukryciu"), potem w okup[owanej stolicy ("wolnej"), jeszcze później (znów "na aryjskich papierach") w kilku podstołecznych miejscowościach. Najstarsze opisane wydarzenie miało miejsce podczas Kampanii Wrześniowej 1939, ostatnie - trzy dni przed wyzwoleniem Warszawy (17 stycznia 1945).

  • 111
  • W okupowanej Warszawie każdy musiał się meldować. Niemcy by utrudnić machinacje osobom żyjącym na fałszywych dokumentach (posiadając metryki z prowicji, medlowali się jako przybyli ze swojego miejsca urodzenia), wydali zarządzenie ( pierwszego kwietnia lub maja 1942), iż każdy zamiejscowy meldujący się w Warszawie może mieszkać tylko miesiąc. Po upływie tego czasu musiał osobiście starać się o przedłużenie terminu w biurze meldunkowym. Trzeba się było wówoczas tłumaczyć dlaczego chce się mieszkać w Warszawie, gdzie się pracuje itd. Obejściem tej uciążliwek i niebezpieczej procedury, był właśnie wteczny meldunek.