Zebrani w domu oddziału Droru na ul. Zamenhofa...

Zebrani w domu oddziału Droru na ul. Zamenhofa bojowcy pokrzepieni przemówieniem Icchaka Kacenelsona zajęli pozycje. Ledwie poeta skończył mówić, dał się słyszeć stukot podkutych butów i banda Niemców wtargnęła do pokoju. Nie zwrócili oni uwagi na siedzącego w przedpokoju pozornie zatopionego w lekturze Zachariego Artsztajna. Kiedy nie zatrzymując się, przeszli przez pierwszy pokój i weszli do następnego, Zacharie zerwał się ze swojego miejsca, strzelił Niemcom w plecy, dwóch zabił. Pozostali, zaskoczeni, wycofali się na schody. Towarzysze ukryci w pokojach ruszyli za nimi. Meir Finkelsztajn został ugodzony niemiecką kulą w usta. Stojący za nim Henoch Gutman zdołał wyskoczyć przez wąskie wejście i ranić Niemca uciekającego na końcu. Radości nie było końca-udało się pogonić Niemców i zdobyć trochę broni.

Wspomnienia Cywii Lubetkin, jednej z najwybitniejszych postaci żydowskiego ruchu oporu i powstania w getcie warszawskim, to zapis jej relacji z okresu okupacji. Po przyjeździe po wojnie do Palestyny, chcac by pamięć o wydarzeniach, w których brała udział, nie zaginęła, opowiadała na spotkaniach w kibucach o tym, jak zagłada przebiegała i co ludzie z jej środowiska czynili, by się jej - bez szans na zwycięstwo - przeciwstawić. Opis samego powstania w getcie jest główną i najbardziej wstrząsającą częścią wspomnień. Uznawane są powszechnie za jedno z najważniejszych źródeł do historii powstania. Ukazały się wcześniej w językach hebrajskim, żydowskim, angielskim i rosyjskim.