W sklepie państwa Rozen była tylko Sabina Dłuż...

W sklepie państwa Rozen była tylko Sabina Dłużniewska i właścicielka. Wszedł brudny i spocony człowiek, kuzyn pani Rozen; poprosił ją o wodę. Był roztrzęsiony, zaczął coś opowiadać w jidysz. Pani Rozen uprzedziła go, że przy Sabinie może mówić po polsku. Kuzyn pani Rozen wyjaśnił, że od poprzedniego dnia pracował w grupie zakopującej zwłoki w zakrwawionych workach. Kiedy wrzucał kolejny worek do dołu, usłyszał czyjś głos z dołu, wołający ‘O Jezu!’. Kuzyn pani Rozen płakał i bił się pięściami po głowie, mówił, że nigdy nie będzie w stanie tego zapomnieć. Pani Rozen sprowadziła go do piwnicy pod sklepem. Sabina przyniosła mu z apteki brom. Mężczyzna nie był się jednak w stanie uspokoić, cały czas trząsł się i płakał.