Po aresztowaniu Mańka rodzina Michalskich jest...

Po aresztowaniu Mańka rodzina Michalskich jest przerażona; istnieje obawa, że Niemcy będą szukać Henryka Michalskiego i dotrą do warsztatu i mieszkania Antoniego Michalskiego. Leokadia i Józef Schmidtowie także żyją w lęku; postanawiają zorganizować sobie dodatkową skrytkę w budynku warsztatu. Zygmunt Dobosz buduje im sufit pod pochyłym daszkiem sionki, która jest wielkości komórki. W takiej skrytce może się pomieścić do trzech osób. Tymczasem Antoni Michalski jest w coraz gorszym stanie, traci równowagę. Nocuje przez kilka dni w warsztacie. Jednak na pytanie Józefa o możliwość dalszego przebywania w budynku warsztatu, Michalski odpowiada: „A gdzie pójdziecie?” Schmidtowie odzyskują spokój, czują, że nie stracą dachu nad głową. Od tej pory po nocy spędzonej w pomieszczeniu na parterze budynku, rano wchodzą po drabinie do ciemnej skrytki nad sionką i tam leżą całymi dniami. Michalski odstawia drabinę. Schmidtowie nie widują światła słonecznego poza niedzielami. Muszą zachowywać się cicho, sionka przylega do komórek, do których lokatorzy przychodzą po węgiel czy ziemniaki.