Pewnego dnia Tosia Altman i Eliezer Geler przy...

Pewnego dnia Tosia Altman i Eliezer Geler przyszli do fabryki błon fotograficznych, by odwiedzić ukrywających się tam towarzyszy. Na nieszczęście, kiedy wszyscy siedzieli w magazynie celulozy na strychu, jeden z bojowców zapalił papierosa i rzucił zapaloną zapałkę. W jednej chwili fabryka stanęła w ogniu. Strażacy, polska policja, przechodnie otoczyli to miejsce. Majerowi Szwarcowi i Eliezerowi Gelerowi udało się zbiec. Majera ukryła pewna Polka w szafie - zmarł na zawał serca. Geler - z poparzoną twarzą i rękami, o własnych siłach dotarł do wynajętego mieszkania. Tosię i jej towarzyszkę Szyfrę policja złapała i przekazała w ręce Niemców. Zmarły obie po kilku dniach w straszliwych męczarniach w szpitalu.

Wspomnienia Cywii Lubetkin, jednej z najwybitniejszych postaci żydowskiego ruchu oporu i powstania w getcie warszawskim, to zapis jej relacji z okresu okupacji. Po przyjeździe po wojnie do Palestyny, chcac by pamięć o wydarzeniach, w których brała udział, nie zaginęła, opowiadała na spotkaniach w kibucach o tym, jak zagłada przebiegała i co ludzie z jej środowiska czynili, by się jej - bez szans na zwycięstwo - przeciwstawić. Opis samego powstania w getcie jest główną i najbardziej wstrząsającą częścią wspomnień. Uznawane są powszechnie za jedno z najważniejszych źródeł do historii powstania. Ukazały się wcześniej w językach hebrajskim, żydowskim, angielskim i rosyjskim.