Relacja O3/2515; w Archiwum Yad Vashem

Kleopatra Pawłowska, rocznik 1901. Urodzona na Wileńszczyźnie, w czasie I wojny zostaje wywieziona z rodziną do Rosji, gdzie kończy szkołę średnią. W 1922 wychodzi za mąż, w 1926 przyjeżdża z mężem do Warszawy, rok później mąż umiera. Pawłowska pracuje jako robotnica, wiąże się z lewicową organizacją MOPR. W latach 1935/1936 kończy Szkołę Pielęgniarstwa Przewłockiej w Wilnie. Pracuje jako prywatna pielęgniarka. W czasie okupacji pomaga wielu Żydom, za co po wojnie dostaje tytuł Sprawiedliwej. Utrzymuje łączność z lewicowymi organizacjami konspiracyjnymi. Po Powstaniu Warszawskim wywieziona do obozu pracy w Lüsing pod Wiedniem. W maju 1945 wraca do Warszawy, podejmuje pracę pielęgniarki w Pogotowiu Lekarskim Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Umiera w 1978 roku.
Relacja spisana w 1964 roku przez H. Rylskiego.