Relacja 301-5325; w Archiwum ŻIH

Eugenia i jej mąż Wolf Gurfenkielowie prowadzą sklep kolonialny. Są w getcie, nie zapisują się do pracy w szopie; sklep pozwala im żyć w miarę dostatnio. Mają dwie córki, 6-letnią i 2-letnią. Wielką Akcję udaje im się przetrwać. Wolf ginie w czasie akcji styczniowej w 1943. Eugenia zleca budowę schronu w swoim mieszkaniu; ukrywa się tam z dziećmi i teściową w czasie powstania w getcie. Muszą jednak wyjść na ulicę z powodu pożaru; są na Umschlagplatz. Trafiają na Majdanek. Teściowa bierze ze sobą dzieci Eugenii, w czasie selekcji zostają skierowane na śmierć. Eugenia pracuje; w lipcu 1943 zostaje przewieziona do Birkenau. W październiku 1944 trafia do Auschwitz, przechodzi przez kilka innych obozów koncentracyjnych. Odzyskuje wolność w maju 1945, wraca do Polski.
Relacja spisana w czerwcu 1945 roku.

Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
secretary@jhi.pl
www.jhi.pl