Relacja 03/1589; w Archiwum Yad Vashem

Czesława Erlich, urodzona w 1912 w Siedlcach; studiuje na Uniwersytecie Warszawskim, rezygnuje ze studiów z powodu zajść antysemickich. Kończy szkołę dla pielęgniarek i w 1934 zaczyna pracę w szpitalu Bersohnów i Baumanów. W 1942 ucieka z getta, z pomocą znajomego Polaka przedostaje się do Siedlec, ucieka po likwidacji getta siedleckiego. Kuzyn znajomych Polaków, Władysław Rygalski, zabiera do Warszawy Czesławę i jej krewne. Płacą mu za utrzymanie. Rygalski ukrywa siedmioro Żydów, traktuje ich przyzwoicie, dba o nich. Po wybuchu powstania Rygalski z synem przeprowadzają się do znajomych, zabiera ze sobą Czesławę, która codziennie nosi prowiant ukrywającym się na Jagiellońskiej Żydom. Po wejściu Rosjan Czesława wraca do Siedlec, w kwietniu 1945 zaczyna pracę w Domu Dziecka w Otwocku. Po wojnie wyjeżdża do Izraela.
Relację spisała w 1959 roku Irena Szypiacka