Given name: Sala Family name: Milchman

Córka Icka i Cutli. Pochodziła z Bliżyna, mieszkała w Warszawie do 1940 r. Kiedy zaczęła się epidemia tyfusu i przymusowe zabieranie Żydów do łaźni w celu odwszenia, wyjechała z Warszawy, do rodziców w Bliżynie. W Bliżynie Niemcy wprowadzili przymus pracy. Pracowała w kamieniołomach, w obozie jeńców radzieckich przy budowie baraków. Obóz był blisko miasta, mieściło się w nim ok. 7000 jeńców. Kiedy Niemcy zastrzelili rosyjskich jeńców, baraki przeznaczono dla Żydów. 27 lipca 1942 r. wysiedlono wszystkich Żydów (ok. 1200 osób) do Suchedniowa. Droga miała ok. 12 km. Ludzi przegnano po niej w ciągu kilkunastu minut (?). W drodze zginęło kilkaset osób. W Suchedniowie przeprowadzono selekcję. Zdrowych i silnych wysłano do obozu w Skarżysku Kamiennej, m. in. Salę. Obóz liczył trzy pola. Sala znalazła się w Werku A. W baraku, przedzielonym ścianą, mieszkało 2000 kobiet i 3000 mężczyzn. Warunki były ciężkie. Na szerokich wieloosobowych pryczach leżało trochę słomy, spano jedna obok drugiej. Nie było wody. Pobudka o 4-tej rano, apel do 6.30 i wymarsz do pracy. Pracowała w fabryce amunicji. Ok. 8.30 dostawała 200 g chleba i czarną kawę. Praca do 7 wieczorem. W obozie 1/2 litra zupy i znów kilka godzin apelu. Praca była zmianowa. W nocy w fabryce dostawała o północy zupę, do obozu wracała ok. 8-mej rano. Dwie godziny apelu i sen do 12-tej, kiedy budzono na obiad. W pracy spotykała się z Polakami. Ci, którzy reperowali maszyny, zwykle folksdojcze, byli nieprzyjaźni. Inni przynosili żywność w zamian za ubranie. Przynosili listy od rodzin. Było to niebezpieczne. Za znalezienie żywności karano więźniów bunkrem na kilka tygodni. Za listy wieszano. Powieszono też kilku Polaków. W styczniu 1944 r. nadzór nad obozem przejęło SS. Trochę polepszyły się warunki. Więźniowie dostawali 1/2 kg chleba dziennie. Polepszyły się warunki sanitarne, dobudowano baraki. Więźniowie dostali numery blaszane do noszenia na szyi. We wrześniu przewieziono więźniów do Częstochowy. Zatrudnieni zostali również w fabryce amunicji. Obóz znajdował się na terenie fabrycznym. W baraku były dwupiętrowe prycze na każdej siennik i koc. W fabryce więźniowie mogli korzystać z mycia po pracy. Więźniów za źle wykonaną pracę karali Ukraińcy, na zlecenie majstrów. W styczniu 1945 r. wysłano kobiety do Bergen-Belsen. W barakach spały na podłodze. W obozie było bardzo wiele osób. Raz na dwa tygodnie więźniowie dostawali 1/12 chleba (ok. 12 g), codziennie 1/2 litra zupy. 1 marca 1945 r. Sala zachorowała na tyfus. Nie było leków, a z szpitala nikt nie wracał. Pomimo gorączki chodziła na apele. Dopiero 15 kwietnia wkroczyli Anglicy, zajęli się chorymi. 8 lipca 1945 r. Sala przyjechała do Szwecji.