Zimą 1940 r. oddziały chirurgiczne szpitala na...

Zimą 1940 r. oddziały chirurgiczne szpitala na Czystem (razem 300 łóżek) przeniesiono do gmachu Monopolu Spirytusowego na Leszno 1. Ordynatorami byli doktorzy: Wertheim, Amsterdamski, Borkowski. Dyrektorem był dr Stein (Sztein). W szpitalu, oprócz chorych, gromadziło się coraz więcej osób. Po rozpoczęciu przez Niemców akcji wysiedleńczej w lipcu 1942 r., na polecenie Niemców przeprowadzono dwie redukcje personelu, ale poza tym szpital był chroniony. Na tablicy w holu wywieszana była lista osób, których etaty zatwierdzono. Przy pierwszej selekcji zredukowano wszystkich wolontariuszy i część pielęgniarek. Niemcy kazali wypisać prawie wszystkich chorych. Ci, którzy nie mogli szybko się poruszać nie mieli żadnych szans. Niemcy i Ukraińcy strzelali do leżących na łóżkach. W ciągu dwóch dni łóżka zapełniły się ponownie. Byli to postrzeleni na Umschlagplatzu, w bramach, szmuglerzy. Łóżka zajmowały także rodziny lekarzy i pielęgniarek, czasem członków Judenratu. Ponieważ w szpitalu mieszkało coraz więcej osób, dyrekcja wydała polecenie, aby wszyscy, którzy nie mieszkali w szpitalu przed wielką akcją opuścili szpital i zamieszkali na Pawiej. Pracownicy mieli przychodzić do pracy pod eskortą policji. Ci, którzy wyszli ze szpitala jeszcze tego samego dnia byli zatrzymani. 5 września 1942 r., o 4-tej nad ranem, przyszedł telefonogram z Judenratu z rozkazem Befehlsstelle. Wg rozkazu wszyscy pracownicy szpitala mieli się stawić do godz. 12-tej na Zamenhofa na selekcję, pod rygorem kary śmierci. Chorzy mieli być przeniesieni na Stawki. W szpitalu powstała panika. Niektórzy jednak mogli liczyć na przeżycie, m.in administracja, ordynatorzy i ludzie bliscy dyrektorowi Steinowi. Ewakuowano chorych, w bieliźnie, platformami. Załadowano ok. 300 osób. Niektórzy chorzy woleli schować się gdzieś. Przed szpitalem ustawiło się czwórkami ok. 1000 osób, również personelu.