Przeludnienie było tak wielkie, że na ulicach...

Przeludnienie było tak wielkie, że na ulicach ludzie nie mieścili się na chodnikach i musieli chodzić również po jezdni. Na ulicach pełno było wózków i straganów, a przy nich handlarze głośno ofiarowywali swoje towary – głównie jarzyny i kartofle. Na każdym kroku stały dzieci sprzedające papierosy, kawałki chleba, cukierki lub kostki cukru.

Autor napisał pamiętnik ukrywając się po tzw. aryjskiej stronie. Wiadomo, że nie doczekał wyzwolenia. Pamiętnik przekazali do ŻIH pisarze: Helena Boguszewska i Jerzy Kornacki.
Autor opisuje w pamiętniku: oblężenie Warszawy w 1939 roku; początki okupacji niemieckiej, prześladowanie Żydów, łapanki na roboty przymusowe; utworzenie getta; opis życia codziennego w getcie: napływ przesiedleńców, głód, epidemia; wielką akcję wysiedleńczą latem 1942 r.; selekcje robotników w szopach; warunki życia w getcie szczątkowym; szantaże grożące Żydom po tzw. aryjskiej stronie; rolę policji polskiej i Żydowskiej Służby Porządkowej.

Publikacja: Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 23-26, 95-96, 116-17, 140-142, 155-156, 178-179, 205-208 (fragmenty)