Relacja O3/2930; w Archiwum Yad Vashem

Róża Sendowska, rocznik 1920, córka Johewet z domu Prochownik i Dawida Hartbrata, zamożnego kupca zbożowego z Lipna; ma siostrę Reginę i brata Izraela. W 1939 kończy szkołę średnią, zaręcza się. Po wybuchu wojny jej rodzina zostaje wysiedlona do Warszawy. Są w getcie, pracują w szopach. W czasie Wielkiej Akcji Róża traci rodziców i siostrę, w kwietniu 1943 zostaje rozdzielona z bratem, który prawdopodobnie ginie w Treblince. Róża ucieka z transportu do Treblinki, wraca do Warszawy. Parę miesięcy ukrywa się w Śródmieściu, przedostaje się na Boernerowo, gdzie pracuje jako służąca u Emmy Drzewieckiej. Mąż Drzewieckiej działa w konspiracji, w ich domu ukrywa się rodzina Horowitzów; Róża pozostaje u Drzewieckich do wyzwolenia. Opuszcza ich w 1945, utrzymuje z nimi serdeczne relacje. Przenosi się do Łodzi, wychodzi za mąż za Szymona Sendowskiego. Wyjeżdżają w 1949 do Francji, rok później do Izraela. Mają dwie córki, Ewę i Rachel.
Relację spisała w 1966 M. Thau.