Na podwórkach leżały góry śmieci i nieczystośc...

Na podwórkach leżały góry śmieci i nieczystości (często ponad parter). Wiatr rozwiewał wszystko po ulicach, wszędzie było brudno. Zimą popękały rury kanalizacyjne, a nowych nie było, więc pozamykano ubikacje i wszystkie nieczystości szły do śmieci. Zakład, który je usuwał, nie miał od Niemców przydzielonej dostatecznej ilości wozów, więc ich nie wywożono. Dozorcy, którym pobory płacone przez komisarzy starczały na 1 dzień w miesiącu, nie robili wysiłków w kierunku utrzymania czystości. Z kolei Żydowska Straż Porządkowa, wykonująca swoje funkcje bezpłatnie, wydawała nakazy, nie stosując żadnych sankcji, bo wszystko było tymczasowo.

Autor napisał pamiętnik ukrywając się po tzw. aryjskiej stronie. Wiadomo, że nie doczekał wyzwolenia. Pamiętnik przekazali do ŻIH pisarze: Helena Boguszewska i Jerzy Kornacki.
Autor opisuje w pamiętniku: oblężenie Warszawy w 1939 roku; początki okupacji niemieckiej, prześladowanie Żydów, łapanki na roboty przymusowe; utworzenie getta; opis życia codziennego w getcie: napływ przesiedleńców, głód, epidemia; wielką akcję wysiedleńczą latem 1942 r.; selekcje robotników w szopach; warunki życia w getcie szczątkowym; szantaże grożące Żydom po tzw. aryjskiej stronie; rolę policji polskiej i Żydowskiej Służby Porządkowej.

Publikacja: Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 23-26, 95-96, 116-17, 140-142, 155-156, 178-179, 205-208 (fragmenty)