Krystyna Zygler zgłasza się ochotniczo do prac...

Krystyna Zygler zgłasza się ochotniczo do pracy na placówce w Wielkiej Synagodze, do sprzątania po ulokowanych tam czasowo Żydach niemieckich i czeskich. Jest zdecydowana przedostać się na aryjską stronę. Wysyła list do koleżanki, Celiny Broll; list wraca, Celiny nie ma pod wskazanym adresem. Krystyna próbuje się dodzwonić do koleżanki, rozmawia z obcą kobietą, która nie orientuje się, kiedy Celina wróci. Krystyna usiłuje wyjść z synagogi w ciągu dnia, na to jednak nie zgadza się granatowy policjant, stojący na straży. Nie chce wypuścić Krystyny nawet do pobliskiego sklepiku z wodą sodową. Tłumaczy, że wejście obserwowane jest z budynku PAST-y przez niemieckich urzędników, a on nie może ryzykować. Ostatecznie Krystyna ukrywa się za ołtarzem synagogi, prosząc wcześniej kierownika swojej grupy, żeby dał się przeliczyć zamiast niej – nie był wcześniej liczony. Powierza mu swoje rzeczy, pozostawione na terenie getta. Nikt nie notuje jej nieobecności, śpi ukryta za rzędami krzeseł. Koło północy próbuje wyjść, dostrzega granatowego policjanta, idzie w kierunku innego wyjścia, zagrodzonego bramą i zwieńczonego drutem kolczastym. Wspina się na sztachety bramy, prześlizguje się pomiędzy drutem, a bramą.