Jest już wiosna. „Do okien zaglądają złote pro...

Jest już wiosna. „Do okien zaglądają złote promienie życiodajnego, wiosennego słońca. Łagodne, przesycone aromatem pól okolicznych, powietrze kojąco działa na skołatane nerwy. Z daleka, za murami getta widać wierzchołki pokrytych młodą zielenią drzew. W ogrodach, na polach trwa praca wiosenna. Taki piękny jest świat, lecz nam nie wolno go oglądać, ani być w polu lub w ogrodzie. U nas jest wszystko stare, zakurzone, zaśmiecone, bo każdy z nas myśli tylko o jednym, o ucieczce, o ratowaniu życia” pisze Stanisław Sznapman.

Autor napisał pamiętnik ukrywając się po tzw. aryjskiej stronie. Wiadomo, że nie doczekał wyzwolenia. Pamiętnik przekazali do ŻIH pisarze: Helena Boguszewska i Jerzy Kornacki.
Autor opisuje w pamiętniku: oblężenie Warszawy w 1939 roku; początki okupacji niemieckiej, prześladowanie Żydów, łapanki na roboty przymusowe; utworzenie getta; opis życia codziennego w getcie: napływ przesiedleńców, głód, epidemia; wielką akcję wysiedleńczą latem 1942 r.; selekcje robotników w szopach; warunki życia w getcie szczątkowym; szantaże grożące Żydom po tzw. aryjskiej stronie; rolę policji polskiej i Żydowskiej Służby Porządkowej.

Publikacja: Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 23-26, 95-96, 116-17, 140-142, 155-156, 178-179, 205-208 (fragmenty)