Blokady – Niemcy w asyście Ukraińców i Żydowsk...

Blokady – Niemcy w asyście Ukraińców i Żydowskiej Straży Porządkowej otaczali domy. Żydowska Straż Porządkowa chodziła po domach i gwizdkiem zwoływała ludność na dół, uprzedzając, że ludzie, którzy pozostaną w mieszkaniach lub opierający się zostaną zastrzeleni. Równocześnie Niemcy i Ukraińcy zaczynali strzelać i wrzeszczeć, aby wywołać panikę i lęk. Przerażeni ludzi, łkając i lamentując schodzili na ulicę, często nie ubrani. Tam większość legitymowała się z tytułu należenia do szopów, czyli niemieckich warsztatów pracy, lecz nie odnosiło to zwykle żadnego skutku. Każdy, niezależnie od wieku, otrzymywał kilka mocnych ciosów biczem po głowie lub twarzy i gnano go do szeregów, a następnie prowadzono na Umschlagplatz. Jednocześnie mieszkania w tych domach pokój po pokoju były przetrząsane przez Ukraińców lub Niemców z Żydowską Strażą w celu znalezienia ukrywających się w nich ludzi. Drzwi lokali zamkniętych na klucz lub kłódki rozbijano łomami. Starców, dzieci i obłożnie chorych z reguły zabijano.

Autor napisał pamiętnik ukrywając się po tzw. aryjskiej stronie. Wiadomo, że nie doczekał wyzwolenia. Pamiętnik przekazali do ŻIH pisarze: Helena Boguszewska i Jerzy Kornacki.
Autor opisuje w pamiętniku: oblężenie Warszawy w 1939 roku; początki okupacji niemieckiej, prześladowanie Żydów, łapanki na roboty przymusowe; utworzenie getta; opis życia codziennego w getcie: napływ przesiedleńców, głód, epidemia; wielką akcję wysiedleńczą latem 1942 r.; selekcje robotników w szopach; warunki życia w getcie szczątkowym; szantaże grożące Żydom po tzw. aryjskiej stronie; rolę policji polskiej i Żydowskiej Służby Porządkowej.

Publikacja: Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 23-26, 95-96, 116-17, 140-142, 155-156, 178-179, 205-208 (fragmenty)